eski sevgilimle seviştik

çok sevmiş ama bir tülü anlaşamadığımız için fırtınalı bir ilişkiden sonra yıllar önce ayrılmıştık nereden baksanız 10 yıl geçti. tesadüfe markette karşılaştık, çok değişmiş olgunlaşmış hafif kirli sakal bırakmıştı. yanında bir kadın vardı. duygularım depreşti ona karşı, o beni fark etmedi ve kasaya doğru ilerlediler. ne olduysa bende heyecanla elimde bir paket makarna ile aynı kasaya doğru gittim. kasa önünde ürünleri sepetten çıkardılar. ben kendimi fark ettirmek için bahaneyle müsaadeniz olursa 1  tane şey aldım acelem var geçebilir miyim dedim. dönüp baktı ve beni tanıdı yüzüne bir gülümseme gözlerine bir parlama geldi, tabi tabi siz geçin dedi yanındaki bayanla. öne geçtim ödedim çok tşk ederim dedim. o kadar derin baktı ki gözlerimin içine etkilendim resmen. marketten çıkınca onu düşünüp eve doğru yürüyordum bildirim geldi, mesajda bu numara hala senin mi yazmıştı. anladım o olduğunu, silmemişsin hayret, neden yazdın ki çok mu özledin beni diye cevap verdim. başka mesaj gelemdi. akşama doğru yine yazdı, bir kafenin konumunu attı bekliyorum dedi. bende resmen koşa koşa gittim. karşı karşıya oturduk kahve içtik, hiç konuşmadık, sessizce gözlerimiz konuşuyordu. eski günlerdeki gibi ortak cheesecake yiyelim mi dedi. biraz durdum buranın tatlısı hiç iyi değil, vaktin varsa bana gel sabah tiramisu yapmıştım ikram ederim diye ağzımdan çıkıverdi. hiç düşünmedi dünden hazırmış e hadi o zaman arabam hemen şurda dedi, tarif ettim atladık eve geldik. daha kapıdan girer girmez dudaklarıma yapıştı, bende o kadar istekliydim ki, üstümdekileri atıp odaya geçtik, 1 saat kadar seviştik seks yaptık. seks bittikten sonra yatakta konuştuk, evlendin mi dedim. ne diyeceğini bilmedi, geveledi lafı, boşver cevap vermek zorunda değilsin dedim. duş aldık, kahve işliğinde tatlımızı yedik eski günlerden konuştuk. benim çıkmam lazım seni çok özlemişim bana iyi geldin dedi. sanırım  bende çok farkı değilim deyip gülümsedim. toparlanıp çıkarken birde öpücük kondurdu dudağıma ve o tatlı gülümsemesi ile gitti. muhtemelen adam evli ve ben onu yoldan çıkardım. şimdi düşündükçe ne yapıyorum ben diye kendimi sorguluyorum. 1 hafta oldu ne o yazıyor nede ben, bazen yazayım diyorum, ya eşi görse diye yazmaya çekiniyorum. tek gecelikti yaşandı bitti bir hataydı devamı olmamalı diyorum, yine kendime söz geçiremiyor onu arzuluyorum. umarım aramaz diyorum böylesi daha iyi diyorum ama bir yandan gözüm telefonda onu bekliyorum. böyle saçma bir durumda kalacağımı hiç tahmin etmezdim. ne yapıyorum ben ? bu ben miyim bilmiyorum ?